พี่คะ..จะมาท่องกาแล็กซีกับหนูดีๆ หรือจะมาทั้งน้ำตา! [อ่านฟรีจนจบ]

💖✨ เกวียนยิปซีปะทะนักบินอวกาศมาดนิ่ง ณ ชายขอบ Laniakea

"โอเค! เช็กไมค์! ไฟกะพริบ! ทุกคนคะ! วันนี้ 'เอเทล เดอะ คอสมิก ยิปซี' พามาไลฟ์สด ณ ชายขอบ Laniakea Supercluster เลยนะ! ใครอยู่ใกล้ๆ กดหัวใจมาให้กำลังใจคอนเทนต์สุดปังนี้หน่อยเร้วววว!"

เอเทล เจ้าของยานอวกาศรูปทรงเกวียนไม้แกะสลักสุดเรโทรนามว่า 'Wanderlust Wagon' ยื่นมือถือโฮโลแกรมออกไปนอกหน้าต่างที่ทำจากคริสตัลดวงดาว เรือของเธอจอดนิ่งอยู่ท่ามกลางกลุ่มดาวขนาดใหญ่ที่เรียกว่า Virgo Cluster ซึ่งถูกโอบล้อมด้วยสีม่วงอ่อนและทองคำของกาแล็กซีเพื่อนบ้าน

วันนี้ไม่ใช่การเที่ยวเล่นธรรมดา เอเทลกำลังทำคอนเทนต์ล่าสมบัติหายากที่กำลังเป็นเทรนด์ใน Galactic Feed: "The Aurora Echo" ปรากฏการณ์แสงเหนืออวกาศที่เกิดจากการชนกันของมวลสารหายากจาก Black Hole คู่รักในตำนาน ซึ่งว่ากันว่าจะทำให้ผู้ที่เห็นมันมีความรักที่ยืนยาว...หรือแค่ได้รูปโปรไฟล์สวยๆ ก็พอแล้วสำหรับเอเทล

"ตอนนี้ทุกคนคงเห็น 'Aurora Echo' ที่กำลังจะมาถึงแล้วใช่มั้ยคะ? มันกำลังจะระเบิดแสงสีพาสเทลปิ๊งๆ เต็มผืนฟ้าอวกาศ! ตำแหน่งนี้คือดีที่สุด... อ๊ะ! ตายจริง!"

ทันใดนั้น แสงไฟสีฟ้าเข้มจากยานอวกาศอีกลำก็พุ่งพรวดเข้ามาในเฟรมไลฟ์ของเธออย่างไม่เกรงใจ! มันเป็นยานลาดตระเวน (Scout Ship) รุ่นใหม่ล่าสุดของ Galactic Federation ทรงเรียบหรู ดูแพง และ...ดูน่าเบื่อสุดๆ

"นี่ใครมาบล็อกวิวเนี่ย! เสียคอนเทนต์หมด!" เอเทลบ่นเบาๆ แต่ยังคงรอยยิ้มระดับสิบล้านวิวไว้

หน้าจอโฮโลแกรมตรงหน้าเกวียนเปิดออก เผยให้เห็นนักบินหนุ่มรูปหล่อในชุดยูนิฟอร์มสีขาว-เงินดูดีเกินเบอร์ เขาจ้องมองเกวียนของเอเทลด้วยสีหน้าเรียบเฉย

"โปรดทราบ ยานอวกาศส่วนตัวรูปทรงผิดระเบียบเก่าโบราณมากเวอร์ 'Wanderlust Wagon' ท่านได้เข้ามาในเขตสงวนการวิจัยทางดาราศาสตร์ของ Federation ขอให้ท่านเคลื่อนย้ายออกไปทันที" เสียงของเขาเป็นทางการจนน่ารำคาญ

เอเทลเท้าสะเอว "อะไรกันคะคุณ! ฉันมาถึงก่อนนะ! แถมมาเพื่อ 'วิจัย' ทางสังคมศาสตร์และการตลาดคอนเทนต์นี่แหละค่ะ! คุณนั่นแหละ... ยานสีเงินของคุณดูน่าเบื่อมาก มันบดบังความอลังการของ Aurora Echo ไปแล้วนะ!"

"ผมชื่อ ลีโอ เป็นนักบินอวกาศไม่ใช่ฉากหลังให้คอนเทนต์วัยรุ่นจอมจุ้นจ้านของคุณ" ลีโอตอบกลับด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น แต่ดวงตาของเขากลับเหลือบมอง 'Wanderlust Wagon' ที่เต็มไปด้วยเครื่องรางดวงดาวและลูกแก้วทำนายดวงอย่างสนใจ "ยิ่งไปกว่านั้น... เครื่องมือของคุณมันใช้ระบบพลังงานแบบยิปซีโบราณ ซึ่งอาจรบกวนคลื่นความถี่ของปรากฏการณ์ได้"

"ระบบยิปซีโบราณ? มันคือ Star-Weaving Orb สุดล้ำของฉันย่ะ!" เอเทลไม่ยอมแพ้ เธอหยิบลูกแก้วทรงกลมสีอำพันขนาดเท่าฝ่ามือขึ้นมา แล้วร่ายมนตร์กระซิบเบาๆ

“K’ noss, K’ noss, light the void!”

ทันใดนั้น! Star-Weaving Orb ก็พ่นละอองแสงสีทองออกมาปกคลุม 'Wanderlust Wagon' ทั้งลำ แล้วละอองแสงนั้นก็พุ่งตรงไปยังยาน Scout Ship ของลีโอ ทำให้ยานของเขาเรืองแสงสีทองอร่ามขึ้นมาทันที!

"ว้าว! ดูสิทุกคน! เกวียนของเอเทลเพิ่งเสกผิวใหม่ให้ยาน Federation! ดูโมเดิร์นขึ้นเป็นกองเลยใช่มั้ยคะ? กดว้าวมาเลย!" เอเทลหัวเราะคิกคัก

ลีโออึ้งไปครู่หนึ่ง ใบหน้าเขาคลายความเคร่งเครียดลงเล็กน้อย และเขามองแสงสีทองที่ปกคลุมยานของเขา

"นี่มัน... พลังงานที่บริสุทธิ์มาก" ลีโอพึมพำ "คุณทำแบบนี้ได้อย่างไร... นี่มันผิดหลักฟิสิกส์อวกาศทั้งหมดที่ผมเคยเรียนมา"

"ก็เพราะนี่คือ 'Romance Fantasy' ไงคะคุณลีโอ" เอเทลยิ้มกว้าง "ไม่ใช่แค่ฟิสิกส์อวกาศน่าเบื่อๆ"

ในขณะที่ทั้งสองกำลังจ้องตากันอย่างมีประเด็น ทันใดนั้น... "The Aurora Echo" ก็ระเบิดแสงออกมา!

แสงสีชมพูอ่อน ม่วงลาเวนเดอร์ และเขียวมิ้นต์พุ่งทะยานจากศูนย์กลางของ Virgo Cluster ส่องสว่างทั่วผืนฟ้า Laniakea แสงนั้นดูเหมือนม่านไหมที่กำลังร่ายรำ พวกมันไหลผ่านยานทั้งสองลำอย่างอ่อนโยน

ลีโอไม่ได้มองเกวียน ไม่ได้มอง Orb เขาจ้องมองแสงนั้นด้วยแววตาแห่งความประหลาดใจอย่างแท้จริง

"สวยงาม..." เขาพูดออกมาเบาๆ

เอเทลเองก็เงียบไป เธอลืมเรื่องไลฟ์ไปชั่วขณะ เพราะภาพตรงหน้ามันเกินกว่าคำว่า 'คอนเทนต์' มันคือความมหัศจรรย์ของจักรวาลที่เธอตามหา

"เห็นมั้ยคะ?" เอเทลเอียงคอถามอย่างนุ่มนวล

ลีโอค่อยๆ เอื้อมมือมาแตะที่หน้าจอโฮโลแกรมของเอเทล โดยที่ไม่รู้ตัว... ปลายนิ้วของเขากับปลายนิ้วของเอเทลแตะกันเบาๆ ท่ามกลางแสงออโรร่าสีพาสเทล

"ใช่... สวยงามมาก" ลีโอมองตาเธอ ในดวงตาของเขาไม่มีความเคร่งเครียด ไม่มีชุดยูนิฟอร์ม มีแค่ภาพสะท้อนของแสง Aurora Echo ที่กำลังส่องสว่าง

"ผม..." ลีโอลังเล ก่อนจะพูดต่อ "ผมคิดว่า... เราควรจะอยู่ 'วิจัย' ตรงนี้ด้วยกัน"

เอเทลยิ้มกว้าง เธอรู้แล้วว่าคอนเทนต์ที่เธอได้วันนี้มันไม่ใช่วิวหลักสิบล้าน แต่มันคือการปะทะกันของดวงดาวที่อยู่ตรงหน้าเธอต่างหาก

เธอกลับมาที่โฮโลแกรม ไลฟ์ยังคงดำเนินอยู่

"โอเคค่ะทุกคน! คอนเทนต์ล่า 'Aurora Echo' วันนี้ประสบความสำเร็จเกินคาด! ไม่ใช่แค่ได้แสงสวยๆ แต่วันนี้เอเทลได้แขกรับเชิญพิเศษเป็นนักบินอวกาศมาดนิ่ง... คุณลีโอ! ใครอยากเห็น 'The Aurora Echo' รอบหน้ากับเราสองคน... กดติดตามและคอมเมนต์ไว้เลยนะคะ! เจอกันใหม่ไลฟ์หน้า! วันนี้ขอตัวไป 'สำรวจ' เขตสงวนใกล้ๆ กับคุณลีโอเป็นการส่วนตัวก่อนนะ! บายยยย! จุ๊บ!"

เอเทลกดปิดไลฟ์ แล้วหันไปยิ้มกะพริบตาให้ลีโอ ลีโอถอนหายใจ แต่ก็ยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้

"ผมหวังว่าคุณไม่ได้ตั้งใจจะทำลายหลักฐานทางวิชาการของผมนะ เอเทล"

"ไม่มีทางค่ะ... ฉันแค่จะบันทึก 'ปฏิกิริยาเคมี' ระหว่างเราไว้ใน Orb ต่างหากล่ะ" เธอกระโดดข้ามไปที่ยานของเขาอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้เกวียนยิปซีและยานลาดตระเวนลอยคู่กันอยู่กลางแสง Aurora Echo ที่สุดแสนโรแมนติกใน Laniakea

💖 The End of Episode 1

⋆｡🌶️🌿˚ และนอกจากนิยายท่องอวกาศสุดน่ารักแสนโรแมนติกเรื่องนี้แล้ว คุณนักอ่านสามารถสนับสนุนผลงาน #นิยายรสเด็ดเผ็ซจัดจ้านที่ใครก็อยากมีไว้อ่านก่อนนอนทุกคืน ของ #แมงมุมใต้เตียง ที่แต่งจบแล้วพร้อมอ่านได้เลยได้ที่ comment หรือที่ BIO ตลอด 24 ชั่วโมง นะคะ ✨👇✨ สุดปัง กำลังรับนักอ่านจำนวนไม่จำกัด!

https://maengmoomtaitiang.blogspot.com/2025/11/blog-post.html

 

💖🌌 ภารกิจคู่รักในช่องว่างไร้แสงแห่ง Cygnus Void

"ทุกคน! เชื่อมั้ยว่าวันนี้เอเทลกับคุณลีโอ... ออกเดตกัน!"

เอเทลกระซิบใส่ไมค์โฮโลแกรมด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นจนแทบจะกรี๊ด แม้ว่า 'เดต' ของพวกเขาคือการนำยานอวกาศสองลำเข้าสู่ Cygnus Void ซึ่งเป็นช่องว่างอวกาศที่มืดมิดและอันตรายที่สุดในแผนที่ Laniakea ที่สุดแสนกว้างใหญ่

ยาน 'Wanderlust Wagon' ของเอเทลถูกผูกติดกับยาน Scout Ship ของลีโอด้วยสายเคเบิลพลังงานพลาสม่าที่ลีโอ insisted ว่า "เพื่อความปลอดภัย" แต่เอเทลรู้ดีว่าเขาแค่เป็นห่วงเกินเหตุ

"ผมได้ยินนะ เอเทล" เสียงทุ้มของลีโอแทรกเข้ามาในหูฟัง "เราไม่ได้มาเดต เรากำลังทำภารกิจวิจัยที่สำคัญที่สุดของสัปดาห์ คือการค้นหา 'The Lost Heart of Alcyone' ซึ่งเป็นวัตถุโบราณที่หายไปและเป็นแหล่งพลังงานสำคัญ"

"โอ้ย! คุณลีโอคะ! จะมาเดตหรือมาวิจัย มันก็คือการใช้เวลาร่วมกันในที่มืดๆ เหมือนกันนั่นแหละค่ะ!" เอเทลหัวเราะคิกคัก "ตอนนี้เรากำลังเข้าสู่ความมืดมิดสมบูรณ์แบบของ Cygnus Void แล้วนะคะ! กดซูเปอร์แชทมาเป็นกำลังใจให้เอเทลกับคุณลีโอได้เห็นกันบ้างเถอะค่ะ!"

ทันทีที่ยานทั้งสองเข้าสู่ Void ความมืดก็กลืนกินทุกสิ่ง แสงดาวนับพันล้านดวงจากภายนอกหายไปจนหมดสิ้น เหลือเพียงแสงสลัวๆ จากแผงควบคุมของยานเท่านั้น

"ความมืดที่นี่มัน... มืดจริงจังมาก" เอเทลพึมพำ เธอหยุด Vlogging ไปชั่วขณะเพราะบรรยากาศมันกดดันเกินกว่าจะทำตัวเป็นอินฟลูเอนเซอร์ได้

"นั่นคือเหตุผลที่มันเรียกว่า Void" ลีโอตอบ เสียงของเขามีความตึงเครียด "เราต้องพึ่งพาเรดาร์พลังงานของผมเท่านั้น Star-Weaving Orb ของคุณอาจจะใช้ไม่ได้ผลที่นี่ เพราะมันไม่มีคลื่นแสงให้ถักทอ"

"โถ่! อย่าดูถูกพลังยิปซีนะคะ!" เอเทลไม่ยอม เธอแตะที่ Orb สีอำพันของเธอเบาๆ แล้วร่ายมนตร์เดิม

“K’ noss, K’ noss, light the void... just a little bit!”

ไม่มีแสงสีทองพุ่งออกมา แต่แทนที่ด้วย... เสียงเพลง!

จู่ๆ ในลำโพงของยานทั้งสองก็มีเสียงเพลง Lo-fi Space Jazz ที่เอเทลชอบเปิดคลอเบาๆ ขึ้นมา

"เอเทล! อะไรน่ะ! นี่คือเพลงจาก Orb เหรอ?" ลีโอถามอย่างตกใจ

"ใช่ค่ะ! Orb มันฉลาดกว่าเรดาร์ของคุณเยอะนะ! มันรู้ว่าในที่มืดๆ แบบนี้ เราต้องการดนตรีเพื่อรักษา 'Mood' และ 'Vibe' ในการทำงาน" เอเทลตอบอย่างภูมิใจ "ถ้าไม่ชอบก็บอกได้นะคะ"

"ไม่... มัน... ช่วยลดความตึงเครียดได้ดี" ลีโอสารภาพ เขายิ้มเล็กน้อย "เอาล่ะ ตามหลักฐานที่เรามี The Lost Heart of Alcyone ควรจะอยู่ที่พิกัด C7 B9 X2"

พวกเขาขับยานลัดเลาะเข้าไปในความมืดโดยใช้เรดาร์ของลีโอ และเสียงเพลง Lo-fi คลอไปเรื่อยๆ ความตึงเครียดเริ่มคลายตัวลง กลายเป็นความเงียบที่สะดวกสบาย

"คุณลีโอคะ..." เอเทลพูดขึ้นมาเบาๆ "คุณเคยกลัวที่มืดไหม?"

ลีโอเงียบไปครู่หนึ่ง "ผมเป็นนักบิน Federation ผมถูกฝึกมาให้รับมือกับสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด แต่... Cygnus Void มันต่างออกไป มันรู้สึกเหมือน... ไม่มีอะไรอยู่เลย เหมือนเรากำลังลอยอยู่ในห้วงความคิดของตัวเอง"

"นั่นแหละคือเสน่ห์ของมัน" เอเทลยิ้ม แม้เขาจะมองไม่เห็น "ที่นี่คือที่ๆ คุณจะได้อยู่กับตัวเองอย่างแท้จริง... แต่ตอนนี้คุณไม่ต้องอยู่คนเดียวแล้วนะ"

ทันใดนั้นเอง! เรดาร์ของลีโอร้องเตือน!

"เจอแล้ว! มีวัตถุขนาดใหญ่ลอยอยู่ตรงหน้า! แต่... มันไม่ใช่โลหะ มันดูเหมือน... ก้อนผลึก!" ลีโอตื่นเต้น

พวกเขาเข้าใกล้ก้อนผลึกนั้น ซึ่งมีขนาดใหญ่พอๆ กับ 'Wanderlust Wagon' ของเอเทล มันเรืองแสงสีน้ำเงินอ่อนๆ เพียงลำพังในความมืดมิด

"มันคือ The Lost Heart of Alcyone" ลีโอพึมพำ เขาเตรียมเปิดประตูยานเพื่อออกไปเก็บตัวอย่างตามขั้นตอนของ Federation

"เดี๋ยวก่อนคุณลีโอ!" เอเทลร้องห้าม "ดูตรงนั้นสิ! แสงมันกะพริบเป็นจังหวะเหมือน... ชีพจร"

เอเทลสังเกตเห็นว่าก้อนผลึกกำลังเต้นเป็นจังหวะ และในแต่ละจังหวะที่มันเต้น มันจะปล่อยอนุภาคเล็กๆ สีน้ำเงินออกมา เธอสัมผัสได้ถึงพลังงานที่อ่อนโยนแต่ทรงพลัง

"มันมีชีวิต..." เอเทลพูดเบาๆ เธอรู้ว่าถ้าพวกเขาเคลื่อนย้ายมันตามขั้นตอนของ Federation ผลึกอาจจะแตกสลาย

"เราต้องแตะมันด้วยพลังงานที่เข้ากัน" เอเทลตัดสินใจ เธอปลดสายเคเบิลพลังงานพลาสม่าที่เชื่อมยานทั้งสองออก

"เอเทล! คุณทำอะไรน่ะ! มันอันตรายนะ!" ลีโอโวยวาย

เอเทลไม่ฟัง เธอเปิดประตูยาน 'Wanderlust Wagon' ออกเล็กน้อย แล้วยื่น Star-Weaving Orb สีอำพันออกไปอย่างระมัดระวัง

วินาทีที่ Orb ของเอเทลสัมผัสกับอนุภาคสีน้ำเงินของผลึก!

ตูม!

แทนที่จะเกิดการระเบิด... พลังงานทั้งหมดของก้อนผลึกก็พุ่งทะยานเข้าสู่ Orb! แสงสีน้ำเงินและสีอำพันผสมผสานกันอย่างงดงาม! และความมืดมิดของ Cygnus Void ก็สลายไปชั่วขณะ!

รอบตัวพวกเขาไม่ได้มีแต่ความว่างเปล่าอีกแล้ว แต่มี... ดวงดาวจำลอง นับล้านดวงปรากฏขึ้นภายใน Void! เป็นแผนที่ดวงดาวที่ลีโอเคยใช้ในวัยเด็ก!

"นี่มัน... แผนที่กาแล็กซีของผม! มันแสดงให้เห็นเส้นทางการบินที่ผมเคยฝันไว้!" ลีโอตกตะลึง

เอเทลยิ้มอ่อนโยน "มันไม่ได้เป็นแค่แหล่งพลังงานค่ะคุณลีโอ... แต่มันคือ หัวใจ ที่ตอบสนองต่อความปรารถนาและพลังงานบริสุทธิ์... และตอนนี้มันเลือกที่จะรวมเข้ากับ Orb ของฉันแล้ว"

เธอค่อยๆ ดึง Orb กลับเข้ามา ซึ่งตอนนี้มันเรืองแสงสีฟ้าอ่อนๆ ด้านในเต็มไปด้วยดวงดาวจำลองที่เปล่งประกาย

"ภารกิจสำเร็จแล้วนะคะคุณลีโอ... เราได้ The Lost Heart of Alcyone แล้ว... ในรูปแบบที่ไม่มีใครคาดคิด"

ลีโอมอง Orb ที่มือของเอเทล แล้วค่อยๆ ยื่นมือมาจับที่มือของเธอแทน... มือของเขานุ่มกว่าที่เธอคิดไว้มาก

"ขอบคุณ เอเทล... คุณสอนให้ผมรู้ว่าบางครั้ง 'กฎระเบียบ' ก็ไม่ได้สำคัญเท่า 'ความรู้สึก'" เขาพูดด้วยเสียงทุ้มนุ่ม แล้วก้มลงมาจูบที่หน้าผากของเธออย่างอ่อนโยน

เอเทลเขินจนหน้าแดงไปหมด "เอ่อ... คุณลีโอ... นี่ถือเป็นคะแนนพิเศษสำหรับการเดตคืนนี้ได้มั้ยคะ?"

ลีโอหัวเราะเบาๆ "ผมว่า... มันอาจจะคุ้มค่ากับการถูกสอบสวนจาก Federation เลยทีเดียว"

พวกเขานำยานออกจาก Cygnus Void โดยมี Orb ที่เต็มไปด้วยพลังงานแห่งดวงดาวนำทาง และแน่นอนว่า เอเทลไม่ลืมที่จะเปิดไลฟ์สั้นๆ อีกครั้งก่อนจะถึงเขต Virgo Cluster

"โอเคทุกคน! คอนเทนต์วันนี้จบลงอย่างสวยงาม! ได้ทั้งสมบัติและ... อืม... หัวใจ ของนักบินอวกาศมาดนิ่ง! เจอกันใหม่ไลฟ์หน้ากับการสำรวจมิติความรักครั้งต่อไป! บายยยย!"

 

💖 The End of Episode 2

⋆｡🌶️🌿˚ และนอกจากนิยายท่องอวกาศสุดน่ารักแสนโรแมนติกเรื่องนี้แล้ว คุณนักอ่านสามารถสนับสนุนผลงาน #นิยายรสเด็ดเผ็ซจัดจ้านที่ใครก็อยากมีไว้อ่านก่อนนอนทุกคืน ของ #แมงมุมใต้เตียง ที่แต่งจบแล้วพร้อมอ่านได้เลยได้ที่ comment หรือที่ BIO ตลอด 24 ชั่วโมง นะคะ ✨👇✨ สุดปัง กำลังรับนักอ่านจำนวนไม่จำกัด!

https://maengmoomtaitiang.blogspot.com/2025/11/blog-post.html

 

⚡️🐂 พลังงานล้น กับปัญหาหัวใจเกินพิกัด ณ Taurus Void

"ทุกคน! วิกฤตแล้วค่ะ! วิกฤตครั้งใหญ่! กดซูเปอร์แชทมาปลอบใจเอเทลด่วน!"

เอเทลเริ่มไลฟ์ด้วยสีหน้าจริงจังผิดปกติ เธอไม่ได้อยู่ในเกวียนยิปซี 'Wanderlust Wagon' ของตัวเอง แต่กำลังนั่งอยู่ข้างๆ ลีโอในห้องนักบินของยาน Scout Ship ที่แคบและเป็นระเบียบสุดๆ

"อย่างที่ทุกคนเห็น... หลังจากที่เราคว้า 'The Lost Heart of Alcyone' มาจาก Cygnus Void แล้ว Orb ของเอเทลก็... โอเวอร์โหลด ค่ะ! มันดูดพลังงานจากทุกอย่างรอบตัวจนยานของลีโอแทบจะดับไปแล้ว!"

ลีโอกำลังพยายามควบคุมยานที่สั่นสะเทือนอย่างหนัก ใบหน้าเขาซีดเผือดเล็กน้อย แต่ยังคงความเท่ไว้ได้

"เอเทล ผมบอกแล้วไงว่าการรวมพลังงานของยิปซีโบราณกับหัวใจดวงดาวที่สูญหายมันจะเกิดปฏิกิริยาที่ไม่เสถียร!" ลีโอตำหนิ แต่เขาไม่ได้ตำหนิด้วยความโกรธ... ออกแนวห่วงมากกว่า

"ก็ใครจะรู้ล่ะคะว่า Orb ของฉันมันจะกลืนพลังงานของดวงดาวเข้ามาได้เยอะขนาดนี้! ตอนนี้มันไม่แค่เรืองแสงสีฟ้าอ่อนๆ แล้วนะ! มันสั่นจนจะกลายเป็น Black Hole ย่อมๆ อยู่แล้ว!" เอเทลพูดพร้อมกับชี้ไปที่ Orb ซึ่งถูกวางไว้ในช่องเก็บตัวอย่างที่แน่นหนา มันสั่นสะเทือนและปล่อยแสงสีฟ้าเจิดจ้าออกมาเป็นระยะ

"ภารกิจของเราตอนนี้คือ: เข้าสู่ Taurus Void ที่อยู่ทางด้านใต้ของ Laniakea" ลีโออธิบายด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด "Taurus Void มีสนามพลังงานลบธรรมชาติที่ใหญ่ที่สุด ซึ่งเป็นที่เดียวที่จะสามารถ 'ถ่ายเท' หรือ 'รีเซ็ต' พลังงานส่วนเกินนี้ได้ โดยไม่ทำให้ Orb ระเบิด"

"ใช่ค่ะ! และตอนนี้เรากำลังทำความเร็วสูงสุดเข้าสู่ Void นั้น! ซึ่ง... มันก็เป็นอีกที่ที่มืดมากๆ" เอเทลหันกลับมาที่กล้อง "ใครมีวิธีแก้ปัญหาโอเวอร์โหลดของพลังงานที่แรงเกินไปในที่แคบๆ บ้าง... นอกเหนือจากที่ลีโอจะโยน Orb ทิ้งนะคะ!"

"ผมไม่ได้จะโยนทิ้ง! ผมแค่คิดว่ามันเป็นทางเลือกที่ปลอดภัยที่สุดสำหรับยานลำนี้!" ลีโอรีบแก้ตัว

"ไม่ค่ะ! The Lost Heart of Alcyone คือสมบัติที่หามาด้วยกัน และฉันก็... ไม่อยากให้ Orb มันพังด้วย" เอเทลเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดต่อด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา "เพราะ Orb มันคือสิ่งที่ทำให้เราเข้าใกล้กันมากขึ้น"

ลีโอหันมามองเธอทันที ดวงตาของเขาอ่อนลง "เอเทล..."

"เอาล่ะๆ! เก็บโมเมนต์ซึ้งไว้ก่อนค่ะ! เราถึงขอบ Taurus Void แล้ว!" เอเทลรีบเปลี่ยนเรื่องเมื่อเรดาร์แสดงขอบเขตของช่องว่างอวกาศ

ทันทีที่ยานเข้าสู่ Taurus Void พลังงานลบที่มืดมิดก็เข้าปะทะกับพลังงานสีฟ้าสดใสจาก Orb อย่างรุนแรง ยานสั่นสะเทือนยิ่งกว่าเดิม ไฟสลัวลง และเสียงไซเรนเตือนก็ดังขึ้น!

"ไม่ได้ผล! พลังงานมันตีกลับ! Taurus Void ไม่ได้ดูดพลังงาน... แต่มันกำลังทำปฏิกิริยาขับไล่ Orb ออกไป!" ลีโอพยายามควบคุมคันบังคับที่เกือบจะหลุดจากมือ

"อ้าว! ไม่เหมือนทฤษฎีในตำราที่คุณอ่านมาเลยนี่คะคุณ! สงสัยตำราของคุณจะไม่ได้ใส่ 'หัวใจ' เข้าไปในสมการ!" เอเทลหันไปมอง Orb ที่สั่นรุนแรงราวกับกำลังร้องไห้

เอเทลสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดจาก Orb เธอรู้ว่าการใช้พลังงานเชิงลบเข้าหักล้างมันไม่ได้ผล เธอต้องใช้พลังงานในเชิง "ยอมรับ" ต่างหาก

"ลีโอ! ฉันต้องออกไปข้างนอก!" เอเทลพูด

"อะไรนะ! ไม่ได้เด็ดขาด! ข้างนอกนั่นไม่มีแรงดึงดูด และสนามพลังก็กำลังปั่นป่วน!" ลีโอห้ามเสียงแข็ง

"ไม่ได้แล้วค่ะ! เชื่อฉัน! ฉันจะใช้พลังงานยิปซีดั้งเดิมเพื่อ 'ถักทอ' พลังงานเกินพิกัดนี้ไว้ชั่วคราว!"

เอเทลรีบสวมชุดอวกาศอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ลีโอจะทันห้าม เธอเปิดประตูล็อกอากาศออก แล้วพุ่งตัวออกไปในความมืดมิดของ Taurus Void โดยมีสายโยงชีวิตเส้นเดียวเชื่อมเธอกับยาน

เมื่อลอยไปถึง Orb เอเทลหลับตาลง เธอไม่ใช้มนตร์คาถา ไม่ใช้แสงพลาสม่า แต่เธอใช้ 'การสัมผัส'

เธอเอามือทั้งสองข้างแตะ Orb ไว้ แล้วปล่อยให้พลังงานของ The Lost Heart of Alcyone ที่วุ่นวายไหลผ่านตัวเธอไป... มันไม่ใช่ความเจ็บปวด แต่มันคือ ความรู้สึกที่ท่วมท้น ของการเดินทาง ความเหงา และความปรารถนา

เอเทลใช้พลังจิตของยิปซีอวกาศในการสร้าง 'เส้นด้ายพลังงาน' สีรุ้งขึ้นมา แล้วค่อยๆ ถักทอห่อหุ้ม Orb ที่กำลังโอเวอร์โหลดไว้ช้าๆ

ในห้องนักบิน ลีโอมองภาพจากกล้องภายนอกอย่างใจหาย เขาเห็นเอเทลลอยอยู่คนเดียวในความมืด โดยมีแสงสีรุ้งอ่อนๆ พุ่งออกมาจากมือของเธอ และ Orb ก็เริ่มสั่นน้อยลง

"คุณต้องทำได้ เอเทล..." ลีโอพึมพำกับตัวเอง เขารู้ว่าตอนนี้เขาสามารถพึ่งพาตำราและตรรกะไม่ได้อีกแล้ว เขาต้องพึ่งพา 'เวทมนตร์' และ 'หัวใจ' ของเธอเท่านั้น

เมื่อเอเทลถักทอเสร็จ แสงสีรุ้งก็ห่อหุ้ม Orb ไว้จนแน่นหนา ความสั่นสะเทือนหยุดลง พลังงานถูก 'กักเก็บ' ไว้ได้สำเร็จ

เอเทลถูกดึงกลับเข้าสู่ยานโดยลีโอทันทีที่เธอกลับมาถึง ลีโอถอดหมวกอวกาศของเธอออกอย่างรวดเร็ว

"เอเทล! คุณบ้าไปแล้วหรือไง! คุณเกือบจะถูกพลังงานนั้นดึงหายไปใน Void แล้วนะ!" ลีโอโอบกอดเธอไว้แน่นด้วยความโล่งอก ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวล

เอเทลยิ้มอ่อนแรง "ก็บอกแล้วไงคะ... บางครั้ง... การกอดก็ช่วยแก้ปัญหาทางฟิสิกส์ได้นะ... พลังงานมันไม่ได้ต้องการการหักล้าง... แต่มันต้องการการ โอบกอด ต่างหากล่ะ"

ลีโอเงียบไป เขากอดเอเทลแน่นขึ้น แล้วพึมพำที่ข้างหูเธอ "คุณกำลังจะทำให้ผมยอมรับว่าตำราเรียนทั้งหมดของ Federation มันผิด เพราะผู้หญิงคนเดียวในเกวียนยิปซี"

"แน่นอนค่ะ... เพราะฉันไม่ได้มาแค่สำรวจอวกาศ แต่มาสำรวจ... หัวใจ ของคุณด้วยนะ" เอเทลตอบกลับอย่างขี้เล่น

Orb ที่ถูกห่อหุ้มด้วยเส้นด้ายพลังงานสีรุ้งถูกวางไว้บนโต๊ะ มันดูสงบลงแล้ว และความสว่างที่รุนแรงก็ลดลงเหลือแค่แสงสีฟ้าอ่อนๆ ที่อบอุ่น

เอเทลเปิดกล้องไลฟ์ขึ้นมาอีกครั้ง เธออยู่ในการกอดของลีโอ

"เอาล่ะทุกคน! ภารกิจแก้ปัญหาโอเวอร์โหลดของเราสำเร็จแล้ว! และฉันก็พิสูจน์ให้คุณลีโอเห็นแล้วว่า 'ความรัก' และ 'การกอด' คือสุดยอดพลังงานในการแก้ปัญหาทุกอย่างบนจักรวาลนี้! ขอบคุณสำหรับทุกการติดตามนะคะ! ตอนนี้ขอตัวไปทำ 'ปฏิกิริยาเคมี' ส่วนตัวกับคุณลีโอต่อก่อน... บายยยย!"

เธอปิดไลฟ์ แล้วยิ้มให้ลีโอ ลีโอส่ายหัวอย่างอ่อนโยน แต่รอยยิ้มของเขาทำให้เอเทลรู้ว่าการเดินทางของพวกเขาเพิ่งเริ่มต้น

 

💖 The End of Episode 3

⋆｡🌶️🌿˚ และนอกจากนิยายท่องอวกาศสุดน่ารักแสนโรแมนติกเรื่องนี้แล้ว คุณนักอ่านสามารถสนับสนุนผลงาน #นิยายรสเด็ดเผ็ซจัดจ้านที่ใครก็อยากมีไว้อ่านก่อนนอนทุกคืน ของ #แมงมุมใต้เตียง ที่แต่งจบแล้วพร้อมอ่านได้เลยได้ที่ comment หรือที่ BIO ตลอด 24 ชั่วโมง นะคะ ✨👇✨ สุดปัง กำลังรับนักอ่านจำนวนไม่จำกัด!

https://maengmoomtaitiang.blogspot.com/2025/11/blog-post.html

 

🌳🌟 ปลูกรักดวงดาวใน Centaurus Supercluster

"วาร์ป! วาร์ป! วาร์ป! ทุกคนคะ! เราไม่ได้มาเที่ยวนะ! แต่เรามาช่วยจักรวาลไว้จากการล่มสลาย!"

เอเทลปรากฏตัวในไลฟ์พร้อมกับลีโอ โดยมีฉากหลังเป็นกลุ่มดาว Centaurus Supercluster ซึ่งเป็นกลุ่มกาแล็กซีที่สวยงามและมีความหนาแน่นของพลังงานชีวิตสูงมาก พวกเขาทั้งคู่นั่งอยู่บนหลังคาของ 'Wanderlust Wagon' ที่จอดอยู่บนดาวเคราะห์น้อยที่มีทุ่งดอกไม้เรืองแสง

"ตอนนี้ Orb ของฉันที่บรรจุ 'The Lost Heart of Alcyone' ที่เราไปเอามาจาก Cygnus Void กำลังส่งสัญญาณว่ามัน พร้อมที่จะปล่อยพลังงาน ที่ถูกถักทอไว้แล้วค่ะ!" เอเทลชู Orb ที่ตอนนี้ถูกห่อหุ้มด้วยเส้นด้ายพลังงานสีรุ้งอ่อนๆ ซึ่งดูเหมือนหัวใจแก้วที่เต้นอยู่เบาๆ

ลีโอที่ใส่ชุดสบายๆ ไม่ใช่ชุดยูนิฟอร์มนักบินอวกาศอีกต่อไป (ซึ่งทำให้เขาดูหล่อขึ้นอีกสิบระดับ) กำลังกางแผนที่โฮโลแกรมของ Centaurus Supercluster

"Centaurus Supercluster เป็นที่ตั้งของ 'Tree of Life' หรือต้นไม้แห่งชีวิตในตำนานของชาวยิปซี" ลีโออธิบายด้วยน้ำเสียงที่ผ่อนคลายแต่หนักแน่น "มันคือจุดศูนย์กลางของพลังงานสมดุลใน Laniakea ถ้า Orb ปล่อยพลังงานไม่ถูกที่ มันจะทำให้การเชื่อมต่อพลังงานในกลุ่มดาวทั้งหมดผิดเพี้ยนไปหมด"

"พูดง่ายๆ คือ... ถ้าพลาด! คอนเทนต์เราก็พัง!" เอเทลเสริมพร้อมหัวเราะ

"ถ้าพลาด... จักรวาลก็พัง ด้วย เอเทล" ลีโอเน้นย้ำ

"โอเคค่ะ! ได้ยินคุณลีโอเน้นย้ำความสำคัญแบบนี้แล้วก็ตั้งใจทำงานเลยค่ะ!" เอเทลยิ้มกว้าง "คุณลีโอคะ! ตามตำรา Federation คุณระบุว่าตำแหน่งไหนที่จะสามารถ 'ปลูก' พลังงานนี้ได้โดยไม่ทำลายความสมดุลคะ?"

ลีโอเลื่อนแผนที่โฮโลแกรมมาตรงหน้า แล้วชี้ไปที่จุดๆ หนึ่ง ซึ่งเป็นดาวเคราะห์ที่ดูธรรมดาที่สุดในกลุ่มดาวที่เต็มไปด้วยแสงสีทอง

"ตามหลักการของ Thermodynamic Equilibrium เราต้องปล่อยพลังงานในเขตที่มีความหนาแน่นต่ำที่สุด เพื่อให้พลังงานใหม่นี้สามารถ 'ผสาน' เข้ากับระบบได้อย่างช้าๆ จุดนี้คือ 'Exoplanet 702b' หรือที่ชาวยิปซีเรียกว่า 'Whispering Meadows' มันเป็นเหมือนสวนหลังบ้านของ Tree of Life"

เอเทลพยักหน้าอย่างเข้าใจ "ใช่แล้วค่ะ! Whispering Meadows! ที่ที่ดอกไม้เรืองแสงจะกระซิบความลับของดวงดาว! นั่นแหละคือจุดที่ใช่! เพราะ Orb ของฉันมันไม่ได้ปล่อยแค่พลังงาน... แต่มันปล่อย ความรู้สึก!"

พวกเขาเคลื่อนย้ายจากหลังคาเกวียนลงมายังยาน Scout Ship ของลีโอ (เพราะลีโอไม่ไว้ใจความเร็วในการเดินทางของเกวียนยิปซี)

เมื่อมาถึง Whispering Meadows ดาวเคราะห์น้อยนั้นเต็มไปด้วยดอกไม้ที่เรืองแสงสีพาสเทลอ่อนๆ อากาศเย็นสบายและมีกลิ่นหอมของมวลสารในอวกาศที่สดชื่น

"ลีโอ! ดูสิ! สวยงามมากเลย!" เอเทลรู้สึกตื่นเต้นเหมือนเด็ก Laniakea ได้ของเล่นใหม่ เธอเดินนำไปกลางทุ่งดอกไม้

ลีโอเดินตามมาติดๆ พร้อมถือ Orb ที่กำลังสั่นเบาๆ ไว้ในมือ เขาเดินผ่านดอกไม้เรืองแสงที่ดูเหมือนจะต้อนรับการมาของ Orb นั้น

"เอเทล... เราต้องรีบแล้ว พลังงานที่ Orb กักเก็บไว้กำลังจะรั่วไหลออกมา"

เอเทลหยุดยืนอยู่กลางทุ่งดอกไม้ เธอหันกลับไปหาลีโอ แล้วยื่นมือออกไป "ส่ง Orb มาให้ฉันค่ะ"

ลีโอลังเล เขาจ้องมองใบหน้าของเอเทลที่สว่างไสวด้วยแสงดาว และแสงสะท้อนจากดอกไม้เรืองแสง เขาเห็นความจริงใจ ความมุ่งมั่น และความรักในดวงตาของเธอ

"ผมไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน... การปล่อยพลังงานที่เสถียรต้องใช้สูตร $E = mc^2$ ในการคำนวณอัตราส่วนการปล่อย..."

"ลืม $E = mc^2$ ไปก่อนค่ะคุณลีโอ!" เอเทลหัวเราะ "ตอนนี้เรากำลังใช้สูตร $R = \text{Hugs}^2$ ต่างหากล่ะ! $R$ = Romance! มันคือการทำด้วยหัวใจ!"

ลีโอถอนหายใจ แต่ก็ยื่น Orb ให้เธออย่างยินยอม เอเทลรับมันมาไว้ในมือ แล้วหลับตาลง

เธอไม่ใช้มนตร์คาถาอีกต่อไป แต่เธอใช้พลังงานทั้งหมดที่เธอมี... ความรู้สึกดีๆ ที่เธอมีต่อลีโอ ความตื่นเต้นของการผจญภัย ความสุขของการค้นพบ และความผูกพันที่ก่อตัวขึ้นจากการเดินทางด้วยกัน

"Orb... ปล่อยมันออกไป... ให้มันเติบโต... จงเป็นความรักที่สมดุลให้กับ Centaurus..."

ทันใดนั้น! พลังงานสีรุ้งที่ถักทออยู่รอบ Orb ก็พุ่งออกมา! แต่มันไม่ได้พุ่งออกมาอย่างรุนแรงแบบระเบิด แต่ไหลลงสู่พื้นดินอย่างอ่อนโยน มันวิ่งไปตามรากของดอกไม้เรืองแสง แล้วแพร่กระจายไปทั่วทุ่ง

พลังงานนั้นไม่ได้หายไปไหน แต่มัน 'ปลูก' ตัวเองลงไปในดินของ Whispering Meadows กลายเป็นรากฐานใหม่ให้กับ Centaurus Supercluster!

ดอกไม้เรืองแสงทั้งหมดในทุ่งเบ่งบานและสว่างจ้าขึ้นเป็นพันเท่า! แสงนั้นส่องขึ้นสู่ท้องฟ้าอวกาศ ก่อให้เกิดปรากฏการณ์แสงเหนืออวกาศสีทองอร่ามงดงามกว่า Aurora Echo ที่พวกเขาเคยเห็นเสียอีก!

ลีโอมองภาพนั้นด้วยความทึ่ง... พลังงานที่บริสุทธิ์และเต็มไปด้วยความรัก มันทำให้หัวใจของเขาเต้นรัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

"เอเทล... คุณทำสำเร็จ" ลีโอพูดด้วยเสียงแหบพร่า

เอเทลลืมตาขึ้น เธอยิ้มอย่างอ่อนโยน ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ แต่ดวงตาของเธอเปล่งประกาย

"ฉันทำสำเร็จ... เพราะมีคุณอยู่ตรงนี้ต่างหากล่ะ ลีโอ"

ในขณะที่พลังงานสมดุลกำลังเติมเต็ม Centaurus Supercluster ลีโอเดินเข้ามาหาเอเทล เขาวางมือบนไหล่ของเธออย่างอ่อนโยน แล้วค่อยๆ ดึงเธอเข้ามากอดไว้แน่น

"ผมขอบคุณที่พาผมออกจากตำราเรียนและเข้าสู่โลกแห่งเวทมนตร์ของคุณ" ลีโอสารภาพ

"ก็แค่เวทมนตร์แห่งความรัก ที่มีหลักการทางฟิสิกส์รองรับไงคะ" เอเทลตอบพร้อมซบหน้าลงกับอกของเขา

พวกเขาปิดไลฟ์ และปล่อยให้ภาพของแสงเหนืออวกาศสีทองที่เกิดจากพลังงานสมดุลของความรักเบ่งบานอยู่เบื้องหน้า

 

💖 The End of Episode 4 (จบบริบูรณ์)

⋆｡🌶️🌿˚ และนอกจากนิยายท่องอวกาศสุดน่ารักแสนโรแมนติกเรื่องนี้แล้ว คุณนักอ่านสามารถสนับสนุนผลงาน #นิยายรสเด็ดเผ็ซจัดจ้านที่ใครก็อยากมีไว้อ่านก่อนนอนทุกคืน ของ #แมงมุมใต้เตียง ที่แต่งจบแล้วพร้อมอ่านได้เลยได้ที่ comment หรือที่ BIO ตลอด 24 ชั่วโมง นะคะ ✨👇✨ สุดปัง กำลังรับนักอ่านจำนวนไม่จำกัด!

https://maengmoomtaitiang.blogspot.com/2025/11/blog-post.html